حامیان تفکر اسفندیار رحیم مشایی

دولت بهار – مسعود شفیعی کیا/ در سال های ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی که امام خمینی با تکیّه بر انقلاب توحیدی مردم ایران اساس هژمونی و کدخدائی شیطان بزرگ را بر هم زده و نه تنها ایران بلکه دنیا را به طغیان علیه نظام سرمایه داری فرا می خواند، خبرنگار هفته نامه تایم در برخوردی گستاخانه ایشان را به بی سوادی و کم اطلاعی از «جهان امروز» متهم کرد که پاسخ حضرت امام به این سخن خبرنگار آمریکایی شایان ذکر است:

«خبرنگار تایم:
شما زندگى خیلى منزوى داشتید، شما اقتصاد جدید و حقوق روابط بین المللى را مطالعه نکرده‏ اید. تحصیل شما مربوط به علوم الهى است، شما در سیاست و گرفتن و دادن یک زندگى اجتماعى درگیر نبوده ‏اید. آیا این در ذهن شما این شک را به وجود نمى‏آورد که ممکن است عواملى در این معادله باشد که شما نمى‏توانید درک کنید؟

امام خمینی:
ما معادله جهانى و معیارهاى اجتماعى و سیاسى‏اى که تا به حال به واسطه آن تمام مسائل جهان سنجیده مى‏شده است را شکسته ‏ایم. ما خود چارچوب جدیدى ساخته‏ ایم که در آن عدل را ملاک دفاع و ظلم را ملاک حمله گرفته‏ ایم. از هر عادلى دفاع مى‏کنیم و بر هر ظالمى مى‏تازیم، حال شما اسمش را هرچه مى‏خواهید بگذارید. ما این سنگ را بنا خواهیم گذاشت. امید است کسانى پیدا شوند که ساختمان بزرگ سازمان ملل و شوراى امنیت و سایر سازمانها و شوراها را بر این پایه بنا کنند، نه بر پایه نفوذ سرمایه داران و قدرتمندان که هر موقعى که خواستند هرکسى را محکوم کنند، بلافاصله محکوم نمایند. آرى با ضوابط شما من هیچ نمى‏دانم و بهتر است که ندانم .» (صحیفه نور، ج‏11، 159)

اگر چه با اتهام بی سوادی و بی شناسنامه بودن به منتقدان مذاکرات مخفیانه ی هسته ای بی مهری شده است ولی خط مشی رهبر معظم انقلاب و انقلابیون اصیل بسیار روشن است چنانچه ایشان فرمودند:
«مسئولین بلندپایه و مسئولین میانی آمریکا بارها و بارها میگویند بیائید در کنار گفتگوهای 1+5 که درباره‌ی مسائل هسته‌ای بحث میکنند، آمریکا و جمهوری اسلامی دو به دو، درباره‌ی مسئله‌ی هسته‌ای ایران بحث کنند. من به این گفتگوها خوشبین نیستم. چرا؟ چون تجربه‌های گذشته‌ی ما نشان میدهد که گفتگو در منطق حضرات آمریکائی به این معنی نیست که بنشینیم تا به یک راه حل منطقی دست پیدا کنیم ــ منظورشان از گفتگو این نیست ــ منظورشان از گفتگو این است که بنشینیم حرف بزنیم تا شما نظر ما را قبول کنید! هدف، از اول اعلام شده است؛ باید نظر طرف مقابل قبول شود. لذا ما همیشه اعلام کردیم و گفتیم که این، گفتگو نیست؛ این، تحمیل است و ایران زیر بار تحمیل نمیرود. من به این اظهارات خوشبین نیستم، اما مخالفت هم ندارم.» (92/1/1 – سخنان رهبر معظم انقلاب در حرم رضوی)

اگر چه برای اتمام حجت برای کسانی که به مذاکرات دل سپرده اند و یا در این امر مرددند رهبری با اصل مذاکرات موافقت کردند ولی این مساله با تکرار عدم خوشبینی خود به آمریکا و دیگر مستکبران غربی همراه بوده است:
«من اعتماد ندارم، خوشبین نیستم به مذاکره، لکن میخواهند مذاکره کنند، بکنند؛ ما هم به اذن‌الله ضرری نمیکنیم.» (دیدار دانش آموزان با رهبر معظم انقلاب، 92/8/12)

این در حالی است که حسن روحانی در گفتگویی تلویزیونی گفت:
«خوشبینی و بدبینی در دنیای سیاست معنا ندارد و باید واقع‌بین باشیم ... به سهم خودم با شناختی که از دنیا و مساله دارم، نسبت به مذاکرات بدبین نیستم»!

رهبری معزز انقلاب اسلامی طی ماه های گذشته بار ها نسبت به غفلت مسئولان از دشمن تذکر جدی دادند، از جمله این تذکرات سخن صریح ایشان در دیدار با اساتید دانشگاهی است که فرمودند:
«غفلت از دشمن بیرونی، خطاى راهبردى عظیمى است که ما را دچار خسارت خواهد کرد. خُب، باید دشمن را شناخت ، دید - حالا [اینکه] شما میگویید برخوردمان با دشمن این‌جور باشد، آن‌جور نباشد، بحث دیگرى است - دشمنىِ او را باید فهمید، نقشه‌ى او را باید تشخیص داد. یکى از نقشه‌هاى مهمّ دشمن، متوقّف کردن حرکت علمى در کشور است.»

با این وجود سخن اخیر جناب روحانی نیز قابل تأمل است:
«این اشتباه بزرگی است که دشمن را فقط به دشمن خارجی محدود کنیم، نباید دشمنان بزرگ داخلی نظیر رکود تورمی، فساد اداری و بیکاری را از ذهن دور نگه داریم؛ زیرا این دشمنان زندگی مردم را تحت فشار قرار داده و منجر به گسترش آسیب های اجتماعی می شوند.» (93/4/12 روحانی در جمع به اصطلاح اصول گرایان)

آیا با نادیده گرفتن ظرفیّت های بالای داخلی که بارها رهبری توجه به آن را به مسئولان تذکر داده اند و فقط با چشمداشت به لبخند مستکبران این مشکلات را می توان رفع کرد؟

 تکرار و بازگویی متعد نارسائی ها وعدم اشاره به توانایی های کشور، آن هم بدون ارائه ی راهبرد و عملکرد کارآمد برای خروج از مشکلات مذکور و حتّی مسکوت گذاشتن مشکلات جدید اقتصادی - مانند سقوط بورس - و خوش نمایی تبلیغاتی از وضع معیشت مردم، تا کی باید ادامه پیدا کند؟!

درکنار این ها گزارشات نگران کننده ای از مذاکرات هسته ای به گوش می رسد. بنابر برخی اخبار طرف های غربی پیشنهاد حدود هزار سانتریفیوژ مذاکره کنندگان ایرانی را هم نپذیرفته و این تعداد که کارایی اسباب بازی دارد را هم بر نمی تابند. ایرانی که با سرعت تولید ده ها هزار سانتریفیوژ در دولت گذشته به بزرگترین تولید کننده سوخت نیروگاهی در منطقه تبدیل شد می رود تا به ورطه تعطیلی این فن آوری پیشرفته درافتد. به راستی چقدر این رویکردها کشور را به وعده هایی که رئیس دولت سال گذشته به مردم نشان داد نزدیک کرده است؟!

هشدار جدّی و چندین باره رهبری به مسئولان که در دیدار اخیر با اساتید دانشگاهی تکرار شد برای عدم توقف پیشرفت های چند سال قبل از این دولت چه پیامی دارد و نگرانی ایشان از این تعطیلی گویای چیست؟!

دکتر محمود احمدی نژاد در آبان 1390 در جمع «حامیان دولت اسلامی» به درستی از طراحی دشمن سخن گفت:
«جایگاه ایران جایگاه بزرگی در تحـول عظیـم جهـانی است. به خاطـر همین می خواهنـد نگـذارند ایران ذره ای فضـا پیـدا کند. خـوب ما در کشور در دوره اول که دوران جنـگ است مشغول به جنگ بودیم. در دوران دوم با شعـارهای تنش زدایی و گفتگو و … هرچندکه این شعارها خـوب است ولی چـون آنـها از مـوضع ضـعف وارد شـدند در نتیجـه کار معکـوس شد و هرروز عقـب نشینی کردیم، همین دسترسی کنونی ایـران به انـرژی اتـمی یعنی شکسـت ۱۵۰ سـال ۲۰۰ سـال شـعار استـعمـار علیـه دیـن، یعنی اگـر مـا توجـه داشتـه باشیم می توانیـم معادلات جهـان را بهم بزنیم. وقتی ایستـادیم در دنیـا روی اصول ، دیدید چه اتفـاقی در دنیا افتاد.»

بنابر همین منطق که کاملاً در راستای منویات امام راحل و رهبری عزیز انقلاب اسلامی است، دکتر احمدی نزاد به قلدرانی که حال طرف مذاکره ایران هستند تذکری منطقی و مقتدرانه داد:
«مستکبران با ملت ایران که مظلوم ترین و آزاده ترین ملت تاریخ است و همواره به دنبال صلح و عدالت بوده است، بی ادبانه و توهین آمیز سخن می گویند و کسانی این ملت بزرگ را به تروریسم متهم می کنند که خودشان پایه گذار تروریسم و آدمکشی در جهان هستند. باید از اینکه با ملت با فرهنگ و تمدن ساز ایران از موضع قدرت، خودخواهی و بی ادبی سخن می گویید، خجالت بکشید و خودتان را اصلاح کنید و بدانید که راهی جز گفتگو و همکاری با ملت ایران ندارید و قرار گرفتن در این مسیر به نفع خودتان است ؛ اما بدانید اگر به بی ادبی های خود ادامه بدهید و نخواهید عزت و عظمت ملت ایران را به رسمیت بشناسید این ملت در برابر زیاده خواهی های شما سرسوزنی از حرکت در مسیر آرمانهای انقلاب عقب نشینی نخواهد کرد.» (90/9/23 – دکتر احمدی نژاد در جمع مردم یاسوج)